Μεγάλος διώκτης κάθε τι του Ελληνικού.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη από πλούσιους γονείς. Αφού εγκατέλειψε γονείς και πλούτη (τα οποία, αργότερα σαν Επίσκοπος, διεκδίκησε και έλαβε το μερίδιο που του αναλογούσε), αναχώρησε για την Αίγυπτο που ήταν τότε μεγάλο μοναστικό κέντρο και έγινε μοναχός σε σκήτη. Αργότερα χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος και μετά εξελέγη Επίσκοπος Γάζης.

Με τη βοήθεια του Άγιου Ιωάννη του Χρυσόστομου κατάφερε να πείσει τον αυτοκράτορα Αρκάδιο και τη σύζυγο του Ευδοξία να κατεδαφιστούν όλοι οι ναοί των Ελλήνων στη Γάζα, οι οποίοι ακόμα λειτουργούσαν, και προπάντων το φημισμένο Μαρνείο, περίφημος Ελληνικός ναός αφιερωμένος στο Δία που θεωρείτο σαν ο σημαντικότερος της εποχής και είχε ιδρυθεί από τον αυτοκράτορα Αδριανό το 129 μ.Χ.. Αυτό δε το καταστροφικό μένος περιέλαβε και όλα τα αγάλματα Στη θέση του Μαρνείου ανοικοδομήθηκε χριστιανικός ναός με χορηγία της αυτοκράτειρας Ευδοξίας, η οποία απέστειλε για τον σκοπό αυτό στη Γάζα τον Αντιοχέα αρχιτέκτονα Ρουφίνο. Ο ναός αυτός, που ονομάστηκε Ευδοξιανός, είχε 32 μεγάλους κίονες από καρυστινό μάρμαρο και τα εγκαίνιά του έγιναν το Πάσχα του 407 μ.Χ.

Πέθανε το 420 μ.Χ. μετά από σύντομη ασθένεια, σε ηλικία 72 ετών και όπως λέν οι συναξαριστές, «τὸν καλὸν ἀγῶνα τετελεκῶς πρὸς τοὺς εἰδωλομανεῖς ἕως τῆς ἡμέρας τῆς κοιμήσεως αὐτοῦ».

Πορφυραυγέσιν ἀρετῶν λαμπηδόσι, καταλαμπρύνας σεαυτὸν Ἱεράρχα, καθάπερ φῶς ἐξέλαμψας Πορφύριε σοφέ, λόγοις γὰρ καὶ θαύμασιν, ἀληθῶς διαπρέψας, πάσιν ἐβεβαίωσας, εὐσέβειας τὴν χάριν καὶ νῦν Χριστῷ ἀΰλως λειτουργῶν, ὑπὲρ τοῦ κόσμου, μὴ παύση δεόμενος.