Η Αγία Βασίλισσα υπήρξε το καύχημα της Εκκλησίας της Νικομήδειας, κατά τον διωγμό των Χριστιανών επί Διοκλητιανού. Καταγγέλθηκε σαν χριστιανή, που αποσπούσε νεαρές ειδωλολάτρισσες από την πολυθεΐα και οδηγήθηκε μπροστά στον ηγεμόνα Αλέξανδρο. Εκεί η Βασίλισσα ομολόγησε χωρίς κανένα δισταγμό, ότι είναι χριστιανή και λατρεύει τον Ένα και αληθινό Θεό. Μαστιγώθηκε σκληρά και στη συνέχεια ο ηγεμόνας διέταξε και την έριξαν μέσα στη φωτιά. Αλλά με θαυματουργικό τρόπο η Βασίλισσα, βγήκε από τη φωτιά άθικτη. Οι ειδωλολάτρες, θεώρησαν πως αυτό ήταν μαγική ενέργεια και έτσι την έριξαν για τροφή σε δύο πεινασμένα λιοντάρια. Η Βασίλισσα όμως, δια της προσευχής προς τον Θεό, έκανε τα δύο λιοντάρια να σταθούν σαν ήμερα αρνιά μπροστά της. Τότε έγινε και το μεγαλύτερο θαύμα. Άνοιξαν τα πνευματικά μάτια του ηγεμόνα Αλεξάνδρου και έπεσε μετανοημένος στα πόδια της Βασίλισσας και ζήτησε απ' αυτή να τον κατηχήσει στη χριστιανική πίστη. Η Βασίλισσα, χαρά γεμάτη, τον παρέπεμψε στον επίσκοπο Νικομήδειας Αντώνιο, ο όποιος κατήχησε και βάπτισε τον Αλέξανδρο Χριστιανό. Ευτυχισμένος πλέον ο Αλέξανδρος, ζήτησε δια της προσευχής από τον Θεό να τον πάρει όσο γίνεται σύντομα κοντά Του, και η δέηση του εισακούστηκε. Μετά από λίγο καιρό, ο Κύριος δέχτηκε και την ψυχή της Βασίλισσας.

Ὀφθεῖσα Βασίλισσα φρικτὴ θηρίοις, Φρικτῷ παρέστη παμβασιλέως θρόνῳ.