(1745-1821 μ.Χ.) Κατά κόσμο Γεώργιος Αγγελόπουλος από τη Δημητσάνα επέλεξε από νωρίς το θρησκευτικό δρόμο, κάνοντας σχετικές σπουδές και αναλαμβάνοντας σχετικά καθήκοντα φτάνοντας στο τέλος το ανώτατο αξίωμα του πατριάρχη Κωνσταντινούπολης, από το οποίο απομακρύνθηκε, δυο φορές, από τον Σουλτάνο.

Αμφιλεγόμενο πρόσωπο, ήρωας για μερικούς, προδότης για άλλους. Ο καθένας μας θα πρέπει να πάρει τις δικές του αποφάσεις αφού λάβει υπόψη του τα ιστορικά δεδομένα.

Ο άνθρωπος αυτός καθαιρέθηκε δυο φορές από το Σουλτάνο κι όμως κατάφερε να γίνει δεκτός από αυτόν για τρίτη φορά το 1818, τρία μόνο χρόνια πριν από την επίσημη εκδήλωση της Ελληνικής επανάστασης του 1821.

Του χρεώνονται διάφορα, κυριότερα εκ των οποίων είναι
- ο αφορισμός των επαναστατών,
- η εγκύκλιος του που απαγόρευε το βάπτισμα Ελληνοπούλων με Ελληνικά ονόματα,
- η άρνησή του να ηγηθεί της επανάστασης.

Του πιστώνεται ο μαρτυρικός του θάνατος, δι’ απαγχονισμού, την ημέρα του Πάσχα του 1821.

Στις 10 Απριλίου 1921 μ.Χ. ανακηρύχθηκε Άγιος από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Δημητσάνης τὸν γόνον βυζαντίου τὸν πρόεδρον, καὶ τῆς Ἐκκλησίας ἁπάσης, γέρας θεῖον καὶ καύχημα. Γρηγόριον τιμήσωμεν πιστοί, ὡς Μάρτυρα Χριστοῦ πανευκλεῆ, ἶνα λάβωμεν πταισμάτων τὸν ἱλασμόν, παρὰ Θεοῦ κραυγάζοντες. Δόξα τῷ δεδωκότι σου ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐν εὐκλείᾳ οὐρανῶν, δοξασαντᾶ σε Ἅγιε.