Γνωστή και σαν άψινθος, αψιθιά, αγριαψιθιά, απιστιά, πέλινο και αβροβότανο.
Φυτό που χρησιμοποιήθηκε από τα αρχαία χρόνια σαν βότανο για διάφορες χρήσεις. Για την αντιμετώπιση επιδημιών (πανώλης και χολέρας), σαν έντομο-απωθητικό, σαν ενισχυτικό της μνήμης, βοηθητικό για πόνους στους μύες, δυναμωτικό για την όραση, και άλλα. Ο Διοσκουρίδης π.χ. αναφέρει ότι «…όταν ανακατεύεις το μελάνι με έγχυμα αψιθιάς τα ποντίκια δεν αγγίζουν τους πάπυρους». Σήμερα κάποιοι ισχυρίζονται ότι σκοτώνει και τα καρκινικά κύτταρα.
Από το όνομα της θεάς 'Άρτεμις' που ίσως να είναι αρχαιότερο του Μυκηναϊκού πολιτισμού έτσι που δεν κατέστη ακόμη δυνατόν να ετυμολογηθεί. Πιθανολογείται όμως ότι μπορεί να προέρχεται από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'αρτεμέω' = είμαι αρραγής, άρτιος, υγιαίνω.
Στον Κρατύλο του Πλάτωνα ο Σωκράτης ισχυρίστηκε ότι η Άρτεμις πήρε το όνομα της από την ακεραιότητα (αρτεμές) του χαρακτήρα της και την σεμνότητά της, διότι επιθυμούσε την παρθενία της.
Θεά, θυγατέρα του Δία με τη Λητώ. Δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα, θεά της Σελήνης και της άγριας φύσης, παρθένα και σύμβολο της αγνότητας. Προστάτευε το κυνήγι και τη μητρότητα.
Από την Αλικαρνασσό, κόρη του Λυγδάμη και βασίλισσα της της Καρίας Υποτάχθηκε στους Πέρσες τον 6ο π.Χ. αιώνα μαζί με τις πόλεις της Ιωνίας. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο (που κι αυτός καταγοταν από την Αλικ
...
