Θεός του Ελληνικού Δωδεκάθεου. Αγγελιαφόρος των θεών. Σαν φαλλικός θεός συσχετίστηκε με τη γονιμότητα. Οδηγεί τις ψυχές των νεκρών στον Άδη. Είναι προστάτης του εμπορίου, των ταξιδιωτών και οδοιπόρων, των κλεφτών και των τυχερών παιχνιδιών. Πατέρας του Ερμή ήταν ο Δίας και μητέρα του η Πλειάδα Μαία, κόρη του Άτλαντα, του γίγαντα που κρατούσε στις πλάτες του τον ουρανό. Θεός που συχνά παριστάνονταν ιθυφαλλικός (φαλλός σε στύση).
Από την αρχαία Ελληνική λέξη 'είρω'=μιλώ και εννοεί τον γοητευτικό και πειστικό ομιλητή.
Ερμής είναι ο «ερμηνεύς», δηλαδή ο ερμηνευτής, και παραπέμπει στην ιδιότητα τού Θεού ως αγγελιαφόρου και ερμηνευτή τής βούλησης των Θεών τού Ολύμπου για καθοδήγηση των ανθρώπων.
Σωροί λίθων που ονομάζονταν «Ερμαί» που καθοδηγούσαν τους ταξιδιώτες και οδοιπόρους πήραν το όνομα τους από τον θεό.
Ένας εκ των 70 Αποστόλων Επίσκοπος Δαλματίας. Αναφέρεται από τον Απόστολο Παύλο στην προς Ρωμαίους επιστολή του. Είναι επίσης γνωστός σαν Ερμάς και Ερμύλος.
Οι Άγιοι Μάρτυρες Ερμής και Θεοδώρα κατάγονταν από επιφανή οικογένεια της Ρώμης. Υπέστησαν μαρτυρικό θάνατο το έτος 132 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Αδριανού.
Αυτό το όνομα δόθηκε από τους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους για το θεό Θώθ των αρχαίων Αιγυπτίων λόγω των χαρακτηριστικών του που, κατά κάποιο τρόπο, θεωρήθηκε ότι είχε παρόμοια με τον θεό Ερμή.
