Η αγία Θεοδώρα, η βασίλισσα, γεννήθηκε στην Έβεσσα της Παφλαγονίας, το 815 μ.Χ. Παρά το εικονομαχικό κλίμα που επικρατούσε, η Θεοδώρα εξακολουθούσε να τιμά τις ιερές εικόνες και να τις φυλάσσει κρυφά από τοn εικονομάχο σύζυγός της Θεόφιλο. Το 842 μ.Χ. μετά το θάνατο του συζύγου της ανέλαβε την βασιλεία και την εποπτεία του ανήλικου υιού της Μιχαήλ συνέτεινε στην αναστήλωση των εικόνων. Η σχετική πανήγυρη έγινε την Α' Κυριακή των Νηστειών, στο ναό της Αγίας Σοφίας, που από τότε καθιερώθηκε ως Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Αργότερα, ο ίδιος ο υιός της Αγίας, Μιχαήλ, και ο αδελφός της Βάρδας, διέταξαν τον εγκλεισμό της, μαζί με τις θυγατέρες της Άννα, Θέκλα, Αναστασία, Μαρία και Πουλχερία, στη Μονή Γαστριών, στην περιοχή των Υψομαθείων και την κουρά της ως μοναχής. Εκεί η αγία αφοσιώθηκε στην προσευχή και στην άσκηση και κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη το έτος 867 μ.Χ.

Όνομα:	Θεοδώρα
Ετυμολογία:	Από το θεός και δώρο και σημαίνει "δώρο του Θεού".

Αρμεναίος στην καταγωγή, έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Λικινίου (308 - 323 μ.Χ.). Σπούδασε ιατρική αλλά προσέφερε χωρίς χρήματα τις υπηρεσίες του, ως φιλανθρωπία, στους πάσχοντες και ασθενείς. Εκτός από την ιατρική βοήθεια χορηγούσε δωρεάν στους ασθενείς τα φάρμακα και τους έδινε τα έξοδα νοσηλείας τους. Η Εκκλησία τον δέχθηκε στις τάξεις του ιερού κλήρου και τον εξέλεξε Επίσκοπο Σεβαστείας.

Σύμφωνα με κάποιο μύθο, όταν ζούσε σε σπηλιά στο βουνό θεράπευε ανθρώπους και ζώα. Τα άρρωστα ζώα που πήγαιναν κοντά του ποτέ δεν θα τον ενοχλούσαν όταν ήταν συγκεντρωμένος στις προσευχές του.

Επί της βασιλείας του Λικινίου, ο έπαρχος Αγρικόλας τον συνέλαβε και τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια και μετά τον αποκεφάλισε το 316 μ.Χ..

Όνομα:	Βλάσιος
Ετυμολογία:	Η αρχαία Ελληνική λέξη ‘βλαισός’ σημαίνει ‘αυτός που έχει στραβά πόδια’. Ενώ η αντίστοιχη της Λατινικής ‘blaesus’ σημαίνει 'ψευδός', ‘τραυλός’. Το πλέον πιθανό είναι να ξεκίνησε σαν παρωνύμιο (παρατσούκλι) πέρασε μετά σαν επώνυμο και κατάληξε όπως πολλά άλλα σαν πρώτο όνομα.

Δεν υπάρχει αγία με αυτό το όνομα, παρακαλώ πηγαίνετε στο αντίστοιχο ανδρικό

Όνομα:	Βλασία
Ετυμολογία:	Η αρχαία Ελληνική λέξη ‘βλαισός’ σημαίνει ‘αυτός που έχει στραβά πόδια’. Ενώ η αντίστοιχη της Λατινικής ‘blaesus’ σημαίνει 'ψευδός', ‘τραυλός’. Το πλέον πιθανό είναι να ξεκίνησε σαν παρωνύμιο (παρατσούκλι) πέρασε μετά σαν επώνυμο και κατάληξε όπως πολλά άλλα σαν πρώτο όνομα.

Κιητή εορτή. Κυριακή μεταξύ 3 και 9 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.Η αγία Ανθούσα είναι η μητέρα του αγιόυ Ιωάννη του Χρυσόστομου.

Όνομα:	Ανθή
Ετυμολογία:	Από το αρχαίο Ελληνικό ρήμα 'ανθώ' και σημαίνει "αυτή που ανθίζει". Ανάλογα με τα διάφορα υποκοριστικά που προέρχονται από αυτό το όνομα και αυτό το ρήμα έχουμε και τις διάφορες έννοιες που αυτά τα υποκοριστικά εκφράζουν όπως π.χ. Ανθώ= αυτή που βρίσκεται σε περίοδο άνθησης, ανθίζει, Ανθούσα= αυτή που βρίσκεται σε πλήρη άνθηση, Άνθεια και Άνθεα ή Ανθέα=ανθηρή, λαμπερή, Ανθηίς= ανθισμένη, και ούτω καθεξής.

Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος ή εφυσυχάζων επίσκοπος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκονταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων – Ζαβέρδας νυν Παλαίρου Αιτωλοακαρνανίας. Ετελειώθει με μαρτυρικό θάνατο από Μωαμεθανούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστες του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του.

Όνομα:	Βλάσιος
Ετυμολογία:	Η αρχαία Ελληνική λέξη ‘βλαισός’ σημαίνει ‘αυτός που έχει στραβά πόδια’. Ενώ η αντίστοιχη της Λατινικής ‘blaesus’ σημαίνει 'ψευδός', ‘τραυλός’. Το πλέον πιθανό είναι να ξεκίνησε σαν παρωνύμιο (παρατσούκλι) πέρασε μετά σαν επώνυμο και κατάληξε όπως πολλά άλλα σαν πρώτο όνομα.

Όνομα:	Δημήτριος
Ετυμολογία:	Από το Δη (Γη) και μήτηρ ("μητέρα Γη") και σημαίνει "αυτός που ανήκει, ο αφιερωμένος στη θεά Δήμητρα".